Blog

Je ne regrette rien, of hoe een oud halssnoer drie nieuwe levens krijgt

22 October 07 09:00 PM

Het is altijd fijn werken bij Zahia. Maar soms zijn er van die momenten die je meer dan anders bijblijven…

Marina en haar twee zussen maakten een afspraak bij Zahia in Antwerpen om een oude ketting van hun overleden moeder te vermaken tot drie nieuwe colliers: voor elk van de zussen één.

De ketting wordt losgeknipt en de stenen, 18 mooie agaten, worden verdeeld onder de drie zussen.

Gerda ziet wel iets in fijne vergulde Colombiaanse kralen die effectief mooi combineren met het bruinrood van de agaat.

Marina combineert de agaten met antieke felgele glaskralen en resine uit Marokko tot een zwaardere ras du cou die rijk is aan kleur. Mooi!

Paula wil liever een langere ketting waar ze een trui met rolkraag kan onder dragen en gaat voor brons, tijgeroog kwarts en moukaiet.

Het is leuk om te zien hoe ieder, vertrekkende van dezelfde kralen, erin slaagt zijn eigen accent te leggen en er iets van zichzelf van maakt.

Ontroerende finale van de namiddag: op het moment dat de drie colliers klaar zijn, klinkt Edith Piafs ‘Je ne regrette rien” uit de boxen van Zahia. En dit was toevallig ook het nummer dat op de uitvaart werd gedraaid…

Enkele weken later krijgen we een mail van Marina:

“Beste Renate, we dragen de kettingen veel. Soms als ik het wat moeilijker heb of beslissingen moet nemen dan draag ik ze zeker. De ketting geeft een warm gevoel. Fijn dat we dit bij jou mochten afmaken.”


comments powered by Disqus